အေသေျဖာင့္ခ်င္လြန္းလို႕ပါ

Posted by ေလေျပ at 17:28 Read our previous post

ငါဘယ္ေလာက္ပဲခ်စ္ခ်စ္ အသိအမွတ္မျပဳတ့ဲမင္းအက်င့္
ေလွာင္ရယ္သံေတြႀကား ငါေလရူးခ့ဲရ
ငါ့ရ့ဲအနစ္နာ ငါ့ရဲ့ေစတနာေမတၱာ
ျပတ္ရယ္ျပဳတ့ဲ မင္းနွလုံးသား
ဝဋ္ေႀကြးဆိုတ့ဲစိတ္နဲ႕ ငါ့မွာခ်စ္ေနဆဲပါ။
အေပါင္းအသင္းေတြႀကားမွာ ငါေလခံခ့ဲရ
မင္းခိုင္းသမ်ွေတြ ငါေလတတ္စြမ္းသမ်ွ
စိတ္ေရာကိုယ္ပါနွစ္ခ့ဲရ ငါ့ဘဝ
မင္းမခ်စ္ရင္ေတာင္ ငါခ်စ္ေနရရင္ဆိုတ့ဲစိတ္နဲ႕
အရာရာပုံအပ္ ေပးဆပ္ခ်စ္ခ့ဲသူပါ။
အရိပ္လိုမင္းအနားမွာ ရွိေနတတ္တဲ့ငါတစ္ေယာက္
မင္းကိုေနွာင့္ယွက္ေန လူရမ္းကားေတြ
ငါေလစြန္႕စား ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ရ
အခ်စ္ေတြျပည့္ေနတ့ဲ ငါ့နွလုံးသား
ဓားခ်က္မ်ားစြာ စေတးခ့ဲရ
ေသအ့ံမူးမူးငါ့အနား မ်က္ရည္ျမစ္ေတြစီးဆင္းသြား
ငါထင္မထားတ့ဲမင္းအခ်စ္မ်ား ရွဳိက္ငိုရင္းေလဖြင့္ဟသြား
ခြင့္လႊတ္ပါဆိုတ့ဲမင္းရဲ့စကား ထပ္ကာထပ္ကာငါေလႀကား
ငါေျပာခ်င္တ့ဲခြင့္လႊတ္စကား မင္းေလးႀကားနိုင္မလား
ေနာက္ဆုံးေျပာခ်င္တ့ဲေတာင္းပန္စကား မင္းေလးႀကားရ့ဲလား
sorry...ပါ I'msorry...ပါ အေသေျဖာင့္ခ်င္လို႕ပါ။ 

 

ထြန္း၀င္းရဲ  ့ ေခတ္သစ္အစြန္းေရာက္ခံစားမႈကဗ်ာ တဲ ့ 

                                                                    ေလေျပ