Posted by ေလေျပ at 07:54
Read our previous post
တိမ္တုိက္ေတြကင္းစင္တဲ့အျပာေရာင္မုိးသားေကာင္ကင္ေအာက္မွာ...
ေန ့ရက္ေတြကုိေရတြက္....
အခ်ိန္ေတြကုိေက်ာ္ျဖတ္.....
လေပါင္းမ်ားစြာကုိနွစ္ကစားသံုးျပီးေနာက္......
သကၠရာဇ္ေတြကေဟာင္းႏြမ္းခဲ့ျပီး....
ေဆြးေျမ ့သြားသစ္ရြက္ေလးေတြေတာင္....
ေျမဆီေျမလြာေျမႀသဇာျဖစ္လုိ ့...
သစ္ပင္ေတြကုိ ရွင္သန္ႀကီးထြားေစျပန္တယ္...
ေနွာင္းခဲ့ျပီးဆုိတဲ ့ဒီအတိတ္...
ေ၀ဒနာေတြမေျဖနုိင္....
ရင္မွာေသာကအပူေတြနွင့္...
နားခုိရာရင္ခြင္ မဲ့.....
ေႀသာ္......အထီးက်န္ငွက္ငယ္ရဲ ့
ပ်ံသန္းျခင္းဆုိတာက.......
ဒ႑ာရီပံုျပင္မဟုတ္တာ....
ေသခ်ာပါတယ္ကြယ္....ေနာက္..
မေန့ကလည္းဒီေန့လုိပဲ..
မနက္ျဖန္မွာလည္းဒီအတုိင္း.....
ရွင္သန္ျခင္းေတြမဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြမရွိေတာ့တဲ့အခါ...
ျပိဳပ်က္သြား အထီးက်န္းငွက္ငယ္ရဲ့ကမၻာက...
အေမွာင္ေတြဖံုးလြမ္းလုိ ့ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ျပီး...............
အေမွာင္ေတြဖံုးလြမ္းလုိ ့ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ျပီးေပါ့ ....ကြယ္......
No comments:
Post a Comment